“Eneida” Virgjili

(Nga libri III)

Tmerri sundon ngado, dhe vetë heshtja

të mbushte me llahtar. Thosha me vete:

“Mos vallë ajo është kthyer përsëri

drejt në pallat?” Dhe vrap atje u hodha.

Danajtë* tamam atje kishin vrapuar

dhe kishin shtënë në dorë gjithë pallatin.

Krejt i brengosur, kot e përsëritja

unë emrin e Kreuzës. Prapëseprapë,

thërrisja dhe thërrisja pa dyshim,

tek kërkoj e bredh posi i cmendur

nëpër shtëpi t’qytetit, m’del përpara

vetë hija e Kreuzës, fytyra e s’mjerës,

porse një hije shumë e madhe

se ajo që njihja unë. U shtanga n’vend,

m’u ngritën flokët, fjala mbeti n’grykë.

Ajo zuri të flasë e më paqtoi

me këto fjalë: “Po pse, o burrë i dashur,

të katandisesh në një brengë të tillë?

Pse bën si i cmendur? Të gjitha këto ngjarje

nuk ndodhin pa vullnetin e hyjnive;

as fati* dhe as vetë zoti i Olimpit

s’lejojnë me vete të marrësh ti Kreuzën.

Të pret ty një mërgim tepër i gjatë,

dhe detin e pamasë do të cash,

pra, do t’arrish te dheu i Hesperisë*

atje tek ato fusha aq pjellore,

që i lag Tibrit lidian* me rrjedhë të qetë.

Atje dy ditë të lumtura të presin,

të pret një fron, një grua mbretërore*,

prandaj mos qaj për Kreuzën e dashur.

Pra, lamtumirë dhe ruaje dashurinë

për djalin që kemi të dy bashkë.”

Një të folur kështu, ndërsa po qaja

dhe shumë gjëra doja që t’i thoja,

ajo aty më la, në cast m’u zhduk.

Tri herë me radhë doja ta qafoja,

tri herë përqafimi bosh më vajti;

nuk kapej hija mësa kapej ajri,

mësa mund të kapet ëndrra fluturake.

Kish ikur nata, kur te shokët mbërrita.

Kështu bëra cudi, kur gjenda grumbulli

gjith at turmë shokësh t’porsaardhur;

fëmija, burra, gra tok ishin mbledhur

për t’vajtur në mërgim; se c’turmë fatzezë!

Aty nga t’gjitha anët kishin ardhur

me placka e me shpirt të përgatitur,

t’vinin me mua për det kudo që t’shkoja.

Tashmë prej kreshtave të larta t’Idës

po ngjitej ylli i dritës dhe po sillte

ditën e re. Danajtë zotëronin

të gjithë portat. S’kishim më asnjë shpresë

Prandaj me babën n’shpinë iu sula malit”.

 

*Dajanët- grekët

*Hesperia- Perëndimi, toka perëndimore, Italia

*Lidian (etrurian), lumi Tiber (Tevere) vjen nga Etruria

*Një grua mbretërore- Lavinia, bija e mbretit Latin

 

Shqiperoi: Henrik Lacaj